Minik kuzum,canım yavrum,bitanecik bebeğim...

uzun bir aradan sonra sana tekrar yazmaya karar verdim.Zor bir süreçten geçtik ikimizde..hatırlamak bile istemediğim zor günler..
kaybetme korkusunu ilk kez yaşadığım ama çok derinden hissettiğim bu zaman zarfında senide üzdüğüm için üzgünüm.. bunu yapmayı yada sana yaşatmayı hiç istemedim.ama sınandık diyelim geçelim bebeğim.

Çok ağladım ama aslında içimde kötü şeyler hissettiğim için ağlamadım üzüldüğüm için ağladım biliyordumki sen iyi olucaktın ve aslında bunlar bir rüyaydı.Hep dua ettim ve herkez bizim için dua etti.
yanımızdaydı tüm olmasını istediklerimiz. 
olmayanlar için üzülmedik bile artık böyle şeyler bize zarar vermiyodu çünkü.neler atlatmıştık biz kızımla hayatın geri kalan olayları bize fasa fiso geliyordu.ve hala öyle..

hayat çok kısaymış.laylaylom geçirirken zamanı altında neler gizliymiş yaşamın..
neler verip neler alabiliyomuş aniden..
hayatını bir çırpıda değiştirebiliyomuş.

varsın olsun.. herşey değişsin..
değişmeyen tek şey .. seni çok fazla sevdiğimizdir..
baban ve ben seni çok merak ediyoruz ve sabırsızlıkla bekliyoruz kızım..
ve biliyorum sen en cadı ufaklık olucaksın ve hatta bazen beni çileden bile çıkarıcaksın..
ama söz sana sesimi bile yükseltmemeye çalışacağım..
sen benim defalarca kazanılmışımsın..
beklediğimiz ve özlediğimizsin..
burnumuzu sızlatan minicik bir varlıksın..iyiki varsın..
sağlıkla gel..
seni seviyoruz..


annen & baban


18.12.2007